Snap niet goed waarom de hobby de grond in getrapt word op moment dat er gesteld word dat herintroductie van onze dieren wel heel erg ver weg is.
Bestaat de hobby dan enkel omdat deze diertjes ooit de boel moeten redden zouden ze in het wild uitsterven?
Volgens mij houden wij ons hier allemaal bezig met ondergeschoven kindjes,
alles zonder haar of veren lijkt af en toe niet zo heel erg belangrijk.
Wel is het zo dat uit de ervaringen en bevindingen van serieuze hobbyisten ook lering getrokken kan worden.
Zeker met kleine diersoorten is het voor hobbyisten ook te doen om hen goed te houden en te kweken.
Het studbook bijvoorbeeld zijn met name mensen die zich vooral op 1 soort of familie toeleggen,
na jaren van verzorging kunnen zij toch wel een aardig handje helpen met hun ervaring.
Toch vind ik wel dat sommige diersoorten gewoonweg niet zomaar voor iedereen te koop moeten zijn.
Nu het voorbeeld van de kaaiman, als een 12-jarige er 1 op de beurs meeneemt en er geen mens naar omkijkt, dat is vragen om problemen mijns inziens.
Zou er nu een bepaalde vergunning voor komen, waarbij je geheel op de hoogte bent van verzorging, huisvesting etc. zou ik er een stuk meer vrede mee hebben.
Zo ook gifslangen, hoeveel mensen hangen ook daadwerkelijk een duidelijk waarschuwingsbordje bij de deur?
Er zal maar brand uitbreken.... aardige brandweerman die nietsvermoedend het huis doorgaat om te kijken of er niemand meer binnen is....
Het is zo dat de goede onder de kwade lijden, maar jammer genoeg beseft niet iedereen wat zij precies in huis halen... wat mij betreft toch zeker iets wat verbeterd kan worden, al zou een algeheel verbod wel heel rigoreus zijn.